3. اتاق دیگ بخار، اتاق ترانسفورماتور و سایر مکان ها باید توسط دیوارهای جداکننده غیر قابل احتراق با درجه مقاومت در برابر آتش حداقل 2.00 ساعت و طبقات با درجه مقاومت در برابر آتش 1.50 ساعت از هم جدا شوند. در دیوارهای پارتیشن و کف نباید هیچ منافذی وجود داشته باشد. هنگامی که درها و پنجره ها باید بر روی دیوار جدا کننده باز شوند، باید از درب ها و پنجره های ضد حریق با درجه مقاومت در برابر حریق حداقل 1.20 ساعت استفاده شود.
4. هنگامی که یک اتاق ذخیره نفت در اتاق دیگ بخار راه اندازی می شود، حجم کل ذخیره آن نباید از 1.00 متر مکعب تجاوز کند و باید از دیوار آتش برای جدا کردن اتاق ذخیره روغن از دیگ بخار استفاده شود. هنگامی که نیاز به باز شدن درب روی دیوار آتش باشد، باید از درب ضد حریق کلاس A استفاده شود.
5. بین اتاق ترانسفورماتور و بین اتاق ترانسفورماتور و اتاق توزیع برق، دیوارهای غیر قابل احتراق با درجه مقاومت در برابر آتش حداقل 2.00 ساعت باید برای جداسازی آنها استفاده شود.
6. ترانسفورماتورهای قدرت غوطهور در روغن، اتاقهای سوئیچ غنی از روغن، و اتاقهای خازن ولتاژ بالا باید تجهیزاتی را برای جلوگیری از انتشار روغن اتخاذ کنند. در زیر ترانسفورماتور قدرت غوطه ور در روغن، باید از تجهیزات ذخیره روغن اضطراری که تمام روغن ترانسفورماتور را ذخیره می کند استفاده شود.
7. ظرفیت دیگ بخار باید با مفاد مربوطه استاندارد فنی فعلی "کد طراحی دیگ بخار" GB50041 مطابقت داشته باشد. ظرفیت کل ترانسفورماتورهای قدرت غوطه ور در روغن نباید بیشتر از 1260KVA و ظرفیت یک ترانسفورماتور منفرد نباید بیشتر از 630KVA باشد.
8. از دستگاه های اعلام حریق و سیستم های اطفاء حریق اتوماتیک غیر از هالون استفاده شود.
9. اتاق های دیگ بخار گازی و نفتی باید از امکانات کاهش فشار ضد انفجار و سیستم های تهویه مستقل استفاده کنند. هنگامی که از گاز به عنوان سوخت استفاده می شود، حجم تهویه نباید کمتر از 6 بار در ساعت باشد و فرکانس اگزوز اضطراری نباید کمتر از 12 بار در ساعت باشد. هنگامی که از نفت کوره به عنوان سوخت استفاده می شود، حجم تهویه نباید کمتر از 3 بار در ساعت باشد و حجم تهویه با مشکل نباید کمتر از 6 بار در ساعت باشد.