اغلب ناخالصیهای زیادی در آب طبیعی وجود دارد که از جمله مهمترین ناخالصیهایی که روی دیگ بخار تأثیر میگذارند عبارتند از: مواد معلق، مواد کلوئیدی و مواد محلول.
1. مواد معلق و مواد متداول از رسوبات، اجساد جانوران و گیاهان و برخی سنگدانه های کم مولکولی تشکیل شده اند که از عوامل اصلی کدر شدن آب هستند. هنگامی که این ناخالصی ها وارد مبدل یونی می شوند، رزین تبادلی را آلوده کرده و کیفیت آب را تحت تاثیر قرار می دهند. اگر مستقیما وارد دیگ شوند، کیفیت بخار به راحتی خراب می شود، به گل انباشته می شود، لوله ها را مسدود می کند و باعث گرم شدن بیش از حد فلز می شود. مواد جامد معلق و مواد کلوئیدی را می توان با پیش تصفیه حذف کرد.
2. مواد محلول عمدتاً به نمک ها و برخی گازهای محلول در آب اطلاق می شود. آب طبیعی، آب لوله کشی که بسیار خالص به نظر می رسد نیز حاوی املاح محلول مختلف از جمله کلسیم، منیزیم و نمک است. مواد سخت عامل اصلی رسوب دیگ بخار هستند. از آنجایی که رسوب برای دیگ ها بسیار مضر است، حذف سختی و جلوگیری از رسوب، وظیفه اصلی تصفیه آب دیگ است که می توان از طریق تصفیه شیمیایی خارج از دیگ یا تصفیه شیمیایی در داخل دیگ به دست آمد.
3. اکسیژن و دی اکسید کربن عمدتاً بر تجهیزات دیگ بخار گاز سوخت در گاز محلول تأثیر می گذارد که باعث خوردگی اکسیژن و خوردگی اسیدی به دیگ می شود. یونهای اکسیژن و هیدروژن همچنان دپلاریزهکنندههای مؤثرتری هستند که خوردگی الکتروشیمیایی را تسریع میکنند. یکی از عوامل مهم خوردگی دیگ بخار است. اکسیژن محلول را می توان با هواگیر یا افزودن داروهای کاهنده حذف کرد. در مورد دی اکسید کربن، حفظ pH و قلیایی بودن آب قابلمه می تواند اثر آن را از بین ببرد.