دیگ های فایر تیوب ساختار ساده، حجم زیاد آب و بخار، سازگاری خوب با تغییرات بار، نیاز به کیفیت آب کمتر نسبت به دیگ های لوله آبی دارند و بیشتر در فرآیندهای تولید شرکت های کوچک و گرمایش خانگی استفاده می شوند. سطح گرمایش دیگ لوله آب به راحتی چیده شده است و عملکرد انتقال حرارت خوبی دارد. از نظر ساختاری برای ظرفیت زیاد و شرایط پارامتر بالا استفاده می شود و دارای الزامات بالایی برای کیفیت آب و سطح بهره برداری است.
مزایا و معایب دو نوع دیگ بخار به شرح زیر است:
دیگ فایر تیوب - مزایا:
1. ساختار ساده است، هزینه ساخت و ساز کم است، و عملیات آسان است.
2. چند شکست، تعمیر و نگهداری آسان و هزینه نگهداری کم.
3. ظرفیت ذخیره آب و بخار بزرگ، انعطاف پذیرتر در هنگام تغییر بار.
بویلرهای لوله آتش - معایب
1. راندمان حرارتی به اندازه دیگ بخار لوله آب نیست، میانگین فقط می تواند به 70٪ -75٪ برسد و بالاترین آن می تواند به 80٪ برسد.
2. مقدار زیادی ذخیره آب وجود دارد و دامنه آسیب در صورت پارگی زیاد خواهد بود.
دیگ لوله آب - مزایا:
1. از قطعات با قطر کوچک تشکیل شده است که برای حمل و نقل آسان می توان آنها را جدا کرد و مونتاژ کرد. ساختار برای فشار بالا و ظرفیت زیاد مناسب است.
2 تجهیزات سوخت را می توان آزادانه انتخاب کرد، محفظه احتراق را می توان آزادانه طراحی کرد، و احتراق نسبتا کامل است. 3. منطقه انتقال حرارت بزرگ است، راندمان حرارتی خوب است، و هزینه سوخت را می توان ذخیره کرد.
4. تا جایی که به قسمت گرمایش مربوط می شود، در کوره آب زیادی وجود ندارد و بخار به سرعت تولید می شود و در صورت بروز فاجعه، میزان آسیب کم است.
5. قسمت گرم شده یک لوله آب است و قسمت قابل انبساط توسط لوله آب تحمل می شود، بنابراین تنش حرارتی روی بدنه کوره کم است.
دیگ لوله آب - معایب:
1. ساختار پیچیده است، هزینه ساخت بسیار بالاتر از نوع لوله آتش است، و تمیز کردن مشکل است.
2. تاثیر ناشی از مقیاس بسیار زیاد است و الزامات کیفیت آب سختگیرانه است.
3. با توجه به ظرفیت کم بخار و درام آب برای ذخیره آب، به راحتی می توان پدیده بخار و آب را همزمان ایجاد کرد و در نتیجه بخار با رطوبت بالا ایجاد کرد.
4. لوله آب به مدت طولانی با گاز احتراق با دمای بالا در تماس است که به راحتی آسیب می بیند.
5. ظرفیت ذخیره بخار کوچک است، بنابراین فشار به شدت تغییر می کند.