با توجه به ارزش حرارتی بالا، موارد تلفات در روش تلفات حرارتی عبارتند از:
1. از دست دادن حرارت دود خشک.
2. اتلاف حرارت به دلیل تشکیل رطوبت از هیدروژن در سوخت.
3. اتلاف حرارت در اثر رطوبت موجود در سوخت.
4. از دست دادن حرارت در اثر رطوبت موجود در هوا.
5. از دست دادن حرارت محسوس گاز دودکش.
6. اتلاف حرارت ناقص احتراق.
7. تلفات حرارتی برهم نهی و هدایت.
8. از دست دادن حرارت خط لوله.
تفاوت بین ارزش حرارتی بالا و ارزش حرارتی پایین به این بستگی دارد که آیا گرمای نهان تبخیر بخار آب (که در اثر کم آبی و احتراق هیدروژن ایجاد می شود) آزاد می شود یا خیر. یعنی راندمان حرارتی مولدهای بخار مبتنی بر ستارگان با حرارت بالا تا حدودی کمتر است. به طور کلی تصریح شده است که سوخت هایی با ارزش حرارتی پایین انتخاب می شوند، زیرا بخار آب موجود در گاز دودکش متراکم نمی شود و گرمای نهان تبخیر را در طول عملیات واقعی آزاد نمی کند. با این حال، هنگام محاسبه تلفات اگزوز، بخار آب موجود در گاز دودکش شامل گرمای نهان تبخیر آن نمی شود.