س: تفاوت های اصلی بین دیگ های بخار، دیگ های آب گرم و دیگ های روغن حرارتی؟

A:
در حال حاضر متداول ترین انواع سوخت دیگ بخار گاز و کوره های نفت حرارتی گازی هستند.
تفاوت اصلی دیگ های بخار، دیگ های آب گرم و کوره های روغن حرارتی در این است که دیگ های بخار بخار تولید می کنند، دیگ های آب گرم آب گرم و کوره های روغن حرارتی دمای بالا تولید می کنند. این سه کاربرد و دسته بندی متفاوتی دارند.

دیگ بخار زودتر ظاهر شد و همیشه توسط مردم استفاده می شد. آنها به طور گسترده ای برای خشک کردن و گرم کردن در بسیاری از صنایع مانند نفت، مواد شیمیایی، روغن، کاغذ سازی، تخته های مصنوعی، چوب، مواد غذایی، لاستیک و ... استفاده می شوند. با این حال، با توجه به شرایط محیطی متفاوت در سراسر جهان و تقاضا و نیاز نسبتاً بالا به آب در دیگ‌های بخار، محدودیت‌هایی دارد.

سال ها بعد، مردم رابطه بین فشار اتمسفر و نقطه جوش مایعات مختلف مانند آب و روغن را مطالعه کردند و دیگ روغن حرارتی را اختراع کردند و از دمای بالا و فشار پایین روغن حرارتی برای جایگزینی دیگ های بخار استفاده کردند. در مقایسه با دیگهای بخار، دیگهای روغن حرارتی می توانند دمای عملیاتی بالاتری را در فشارهای پایین تر به دست آورند تا نیازهای تولید صنعتی را برآورده کنند. برای انتقال فاز مایع، زمانی که دما کمتر از 300 درجه باشد، حامل گرما فشار بخار اشباع کمتری نسبت به آب دارد. 70-80 بار و یخ زدن در مناطق سرد آسان نیست. می تواند جایگزین دیگ های بخار با استفاده از آب به عنوان وسیله ای برای گرمایش در مناطق با منابع آبی ضعیف شود و میزان استفاده از حرارت بالایی دارد.

دیگ بخار:تجهیزات گرمایشی (مشعل) گرما را آزاد می کند که ابتدا توسط دیواره خنک شده با آب از طریق انتقال حرارت تشعشع جذب می شود. آب موجود در دیوار خنک شده با آب می جوشد و تبخیر می شود و مقدار زیادی بخار تولید می کند و برای جداسازی آب از بخار (به جز کوره های یک بار عبور) وارد درام بخار می شود. بخار اشباع جدا شده وارد می شود سوپرهیتر به جذب گرمای گاز دودکش از بالای کوره و دودکش افقی و دودکش دم از طریق تشعشع و همرفت ادامه می دهد و باعث می شود بخار فوق گرم به دمای کاری مورد نیاز برسد.

کوره روغن حرارتی یک کوره فاز مایع است که از روغن حرارتی به عنوان حامل استفاده می کند و ویژگی های فشار کم و دمای بالا را دارد.
دیگ های بخار از آب به عنوان وسیله ای برای تولید بخار استفاده می کنند. در مقایسه با دمای بالا و فشار کم کوره روغن حرارتی، باید به فشار بالاتری برسد.

یک دیگ آب گرمدستگاهی است که به سادگی آب گرم را تامین می کند و نیازی به بازرسی ندارد.
دیگ های بخار را می توان با توجه به سوخت به دیگ بخار برقی، دیگ بخار نفتی، دیگ بخار گازی و غیره تقسیم کرد. با توجه به ساختار، آنها را می توان به دیگ بخار عمودی و دیگ بخار افقی تقسیم کرد. دیگ های بخار کوچک عمدتاً سازه های عمودی تک یا دو برگشتی هستند. بیشتر دیگ های بخار دارای ساختار افقی سه پاس هستند.

کوره روغن حرارتی

روغن انتقال حرارتی که به عنوان حامل حرارت آلی یا روغن محیط گرمایی نیز شناخته می شود، بیش از پنجاه سال است که به عنوان یک واسطه انتقال حرارت در فرآیندهای تبادل حرارت صنعتی استفاده می شود. کوره روغن حرارتی متعلق به کوره حامل حرارت آلی است. کوره حامل حرارت آلی نوعی محصول است که با موفقیت توسط تکنسین های شرکت ما بر اساس جذب فناوری کوره های حامل حرارت آلی داخلی و خارجی ساخته شده است. از زغال سنگ به عنوان منبع گرما و روغن حرارتی به عنوان حامل گرما استفاده می کند. توسط یک پمپ روغن داغ مجبور می شود. تجهیزات گرمایشی با راندمان بالا و صرفه جویی در انرژی که گرما را به تجهیزات گرمایشی می رساند.

در مقایسه با گرمایش با بخار، استفاده از روغن حرارتی برای گرمایش دارای مزایای گرمایش یکنواخت، عملکرد ساده، ایمنی و حفاظت از محیط زیست، صرفه جویی در مصرف انرژی، دقت کنترل دمای بالا و فشار کاری کم است. به طور گسترده ای به عنوان یک محیط انتقال حرارت در تولید صنعتی مدرن استفاده می شود. کاربرد.

به طور کلی، در برخی مناطق محدود، جایگزینی دیگ های بخار با دیگ های روغن حرارتی دارای مزایای قوی است. همچنین با توجه به نیازهای مختلف بازار، دیگ های بخار و دیگ های روغن حرارتی وضعیت خاص خود را دارند.

دیگ های بخار، دیگ های آب گرم و کوره های روغن حرارتی را می توان بر اساس انواع سوخت تقسیم کرد: مانند دیگ بخار گاز، دیگ آب گرم گاز، کوره نفت حرارتی گاز، و سوخت هایی مانند نفت کوره، زیست توده و گرمایش الکتریکی.