Reyndar sparar sameinuð sótthreinsun borðbúnaðar vatn, rafmagn og aðrar auðlindir að vissu marki og leysir vandamálið við óhæfa sótthreinsun borðbúnaðar á flestum litlum og meðalstórum hótelum. Hins vegar eru til stór og lítil sótthreinsifyrirtæki, sum eru formleg, og óhjákvæmilegt er að nokkur lítil verkstæði nýti sér glufur. Svo það eru enn nokkur vandamál í þessum iðnaði.
1.Sótthreinsun borðbúnaðar þarf ekki heilbrigðisleyfi
Einingar sem miðstýra sótthreinsun borðbúnaðar þurfa ekki að fá heilbrigðisleyfi og geta starfað með atvinnu- og atvinnurekstrarleyfi. Heilbrigðiseftirlitið getur aðeins refsað fyrirtækjum sem ekki standast hreinlætiskröfur um sótthreinsun borðbúnaðar. Ekki er lagastoð fyrir refsingu fyrir fyrirtæki sem ekki hlíta eftirliti á staðnum með útliti, verklagsreglum o.fl. Því blandast saman núverandi dauðhreinsuðu borðbúnaðarfyrirtæki á markaði.
2.Borðbúnaður hefur ekkert geymsluþol
Sótthreinsaður borðbúnaður ætti að hafa geymsluþol. Almennt séð geta sótthreinsunaráhrifin varað í mesta lagi tvo daga, þannig að umbúðirnar ættu að vera prentaðar með verksmiðjudagsetningu og geymsluþol tveggja daga. Hins vegar uppfylla margir sótthreinsaðir borðbúnaður ekki kröfurnar.
3. Skildu eftir falsa tengiliðaupplýsingar á umbúðunum
Mörg lítil verkstæði munu skilja eftir fölsuð símanúmer og verksmiðjuheimilisföng á umbúðunum til að forðast ábyrgð. Auk þess eru tíðar breytingar á vinnustöðum orðin algeng venja.
4.Hreinlætisástand lítilla verkstæði er áhyggjuefni
Þessi iðnaður eyðir miklu rafmagni vegna notkunar uppþvottavéla, dauðhreinsiefna o.s.frv. Sum lítil verkstæði spara því mörg skref í sótthreinsunarferlinu og í besta falli er einungis hægt að kalla þau uppþvottafyrirtæki. Margir starfsmenn hafa ekki einu sinni heilbrigðisvottorð. Þeir þvo allir leirtau og matstangir í stórum kerum. Grænmetisleifarnar eru um alla skálina og flugur fljúga í herberginu. Það er pakkað inn í plastfilmu eftir þvott, sem gerir neytendum erfitt fyrir að dæma hvenær á að nota það.
Sumir sérfræðingar telja að þegar markaðurinn er ekki enn stjórnað, verði allir geirar samfélagsins að hafa eftirlit hver með öðrum. Hótelrekendur verða fyrst að vera sjálfsagðir og vinna með venjulegum sótthreinsunarfyrirtækjum til að koma í veg fyrir að borðbúnaður með heilsufarsáhættu sé borinn fram við fyrstu upptöku. Neytendur verða líka að læra að greina hvort borðbúnaður sé hreinlætislegur.
Þrjú skref til að bera kennsl á hvort borðbúnaður sé hreinlætislegur
1. Skoðaðu umbúðirnar. Það ætti að hafa skýrar upplýsingar um framleiðandann, svo sem heimilisfang verksmiðjunnar, símanúmer osfrv.
2. Athugaðu hvort framleiðsludagsetning eða geymsluþol sé merkt
3. Opnaðu borðbúnaðinn og lyktu fyrst af honum til að sjá hvort það sé einhver stingandi eða mygluð lykt. Athugaðu síðan vandlega. Hæfur borðbúnaður hefur eftirfarandi fjóra eiginleika:
Ljós: Það hefur góðan ljóma og liturinn lítur ekki út fyrir að vera gamall.
Hreint: Yfirborðið er hreint og laust við matarleifar og myglu.
Samdráttur: Það ætti líka að vera þrengjandi viðkomu, ekki feitt, sem gefur til kynna að olíublettir og þvottaefni hafi verið skolað í burtu.
Þurrt: Sótthreinsaður borðbúnaður hefur verið sótthreinsaður og þurrkaður við háan hita, þannig að það verður enginn raki. Ef það eru vatnsdropar í umbúðafilmunni er það örugglega ekki eðlilegt og það ætti ekki einu sinni að vera vatnsblettir.
Reyndar, jafnvel þótt fólk geri greinarmun á því hvort borðbúnaðurinn sé hreinlætislegur, finnst þeim samt órólegt. Margir sem huga að hreinlæti matvæla eru vanir að skola borðbúnað með heitu vatni áður en þeir borða. Fólk er líka ruglað í þessu, getur þetta virkilega sótthreinsað og sótthreinsað?
Getur sjóðandi vatn virkilega sótthreinsað borðbúnað?
„Fyrir borðbúnað er háhitasuðu örugglega algengasta sótthreinsunaraðferðin. Það er hægt að drepa marga sýkla með háhita sótthreinsun.“ Hins vegar getur sjóðandi vatn til að brenna skálarnar ekki náð slíkum áhrifum og getur aðeins fjarlægt blettina á borðbúnaðinum. Ryk fjarlægt.