Kocioł parowy oszczędzający energię na gaz i olej 0,3T

Dobry i energooszczędny system parowy obejmuje każdy proces projektowania, instalacji, budowy, konserwacji i optymalizacji systemu parowego. Doświadczenie Watt Energy Saving pokazuje, że większość klientów ma ogromny potencjał i możliwości w zakresie oszczędzania energii. Stale ulepszane i konserwowane systemy parowe mogą pomóc użytkownikom pary zmniejszyć straty energii o 5-50%.
Sprawność projektowa kotłów parowych wynosi korzystnie powyżej 95%. Istnieje wiele czynników wpływających na straty energii w kotle. Przenoszenie pary (woda przenosząca parę) to część często ignorowana lub nieznana przez użytkowników. Przeniesienie 5% (bardzo częste) oznacza, że ​​wydajność kotła zostaje zmniejszona o 1%, a woda przenosząca parę spowoduje zwiększoną konserwację i naprawy całego systemu parowego, zmniejszoną wydajność urządzeń do wymiany ciepła i wyższe wymagania ciśnieniowe.
Dobra izolacja rur jest ważnym czynnikiem ograniczającym straty pary i ważne jest, aby materiał izolacyjny nie odkształcał się ani nie nasiąkał wodą. Szczególnie w przypadku instalacji zewnętrznych niezbędna jest odpowiednia ochrona mechaniczna i hydroizolacja. Strata ciepła przez wilgotną izolację będzie aż 50 razy większa niż w przypadku dobrej izolacji rozpraszanej w powietrzu.
Aby zapewnić natychmiastowe i automatyczne usuwanie kondensatu pary, wzdłuż rurociągu pary należy zainstalować kilka stacji zasuwowych ze zbiornikami gromadzącymi wodę. Wielu klientów wybiera tanie pułapki typu dyskowego. Przemieszczenie odwadniacza dyskowego zależy od prędkości kondensacji w komorze sterującej na górze odwadniacza, a nie od wyporu skroplonej wody. Dzięki temu nie ma czasu na spuszczenie wody, gdy jest ona potrzebna, a podczas normalnej pracy para jest marnowana, gdy wymagany jest strużkowy odpływ. Można zauważyć, że nieodpowiednie odwadniacze są ważnym czynnikiem powodującym straty pary.
W systemie dystrybucji pary, w przypadku nieregularnych odbiorców pary, w przypadku dłuższej przerwy w dopływie pary, należy odciąć źródło pary (np. podcylindrowy kotłownia). W przypadku rurociągów, które wykorzystują parę sezonowo, należy zastosować niezależne rurociągi parowe, a do odcięcia dopływu pary w okresie przerwy w dostawie pary stosuje się zawory odcinające z uszczelnieniem mieszkowym (DN5O-DN200) i wysokotemperaturowe zawory kulowe (DN15-DN50).
Zawór spustowy wymiennika ciepła musi zapewniać swobodny i płynny drenaż. Wymiennik ciepła można wybrać tak, aby w jak największym stopniu wykorzystywać ciepło jawne pary, obniżać temperaturę skroplonej wody i ograniczać możliwość powstawania pary impulsowej. Jeżeli konieczny jest drenaż nasycony, należy rozważyć odzysk i wykorzystanie pary rozprężnej.
Skroplona woda po wymianie ciepła musi zostać odzyskana na czas. Korzyści z odzyskiwania wody kondensacyjnej: Odzysk ciepła jawnego z wody kondensacyjnej o wysokiej temperaturze w celu oszczędzania paliwa. Na każde 6°C wzrostu temperatury wody w kotle można zaoszczędzić około 1% paliwa w kotle.
Użyj minimalnej liczby zaworów ręcznych, aby uniknąć wycieku pary i utraty ciśnienia, a także dodaj wystarczającą liczbę instrumentów wyświetlających i wskazujących, aby ocenić stan i parametry pary w odpowiednim czasie. Zainstalowanie odpowiednich przepływomierzy pary może skutecznie monitorować zmiany obciążenia parą i wykrywać potencjalne wycieki w systemie parowym. Instalacje parowe muszą być zaprojektowane tak, aby zminimalizować liczbę zbędnych zaworów i złączek rurowych.
System parowy wymaga dobrego codziennego zarządzania i konserwacji, ustanowienia prawidłowych wskaźników technicznych i procedur zarządzania, uwagi przywództwa, oceny wskaźników oszczędności energii, dobrego pomiaru pary i zarządzania danymi są podstawą ograniczenia strat pary.
Szkolenie i ocena pracowników obsługujących i zarządzających systemem parowym są kluczem do oszczędzania energii pary i ograniczania strat pary.