Jak usunąć nie do roboty gazów, takie jak powietrze z systemów pary?

Główne źródła gazów niezakrzewnowych, takich jak powietrze w systemach parowych, są następujące:
(1) Po zamknięciu układu pary generowana jest próżnia i wciągnięte powietrze
(2) Woda zasilająca kotła przenosi powietrze
(3) Dostarczanie wody i skondensowanej wody kontaktują się z powietrzem
(4) Karmienie i rozładowywanie przestrzeni przerywanego urządzeń grzewczych

Gazy niekondensowalne są bardzo szkodliwe dla systemów pary i kondensatu
(1) wytwarza opór cieplny, wpływa na przenoszenie ciepła, zmniejsza wyjście wymiennika ciepła, zwiększa czas ogrzewania i zwiększa wymagania dotyczące ciśnienia pary
(2) Z powodu słabej przewodności cieplnej powietrza obecność powietrza spowoduje nierówne ogrzewanie produktu.
(3) Ponieważ temperatury pary w gazie niekondensownym nie można określić na podstawie manometru, jest to nie do przyjęcia dla wielu procesów.
(4) NO2 i C02 zawarte w powietrzu mogą łatwo korodować zawory, wymienniki ciepła itp.
(5) Gaz niekondensowalny wchodzi do układu wodnego kondensatu powodującego młot wodny.
(6) Obecność 20% powietrza w przestrzeni grzewczej spowoduje spadek temperatury pary o więcej niż 10 ° C. Aby zaspokoić zapotrzebowanie na temperaturę pary, zapotrzebowanie na ciśnienie pary zostanie zwiększone. Ponadto obecność gazu niekondensownego spowoduje spadek temperatury pary i poważny blokada pary w układzie hydrofobowym.

Spośród trzech warstw oporności termicznej przenoszenia ciepła po stronie pary - warstwa folii, warstwa powietrza i skali:

Największy opór termiczny pochodzi z warstwy powietrznej. Obecność folii powietrznej na powierzchni wymiany ciepła może powodować zimne plamy lub, co gorsza, całkowicie zapobiegać przenoszeniu ciepła, a przynajmniej powodować nierówne ogrzewanie. W rzeczywistości odporność termiczna powietrza jest ponad 1500 razy większa niż żelazo i stal, a 1300 razy miedzi. Gdy skumulowany stosunek powietrza w przestrzeni wymiennika ciepła osiągnie 25%, temperatura pary znacznie spadnie, zmniejszając w ten sposób wydajność przenoszenia ciepła i prowadząc do niewydolności sterylizacji podczas sterylizacji.

Dlatego gazy niekondensowne w układzie parowym muszą zostać wyeliminowane w czasie. Najczęściej stosowany termostatyczny zawór wydechowy powietrza na rynku zawiera obecnie zamkniętą torbę wypełnioną cieczą. Temperatura wrzenia cieczy jest nieco niższa niż temperatura nasycenia pary. Kiedy więc czysta para otacza zamkniętą torbę, wewnętrzny ciecz odparowuje, a jej ciśnienie powoduje zamknięcie zaworu; Gdy w pary jest powietrze, jego temperatura jest niższa niż czyste pary, a zawór automatycznie otwiera się, aby uwolnić powietrze. Gdy otaczanie jest czystą parą, zawór zamyka się ponownie, a termostatyczny zawór wydechowy automatycznie usuwa powietrze w dowolnym momencie podczas całego działania układu pary. Usunięcie gazów niekondensownych może poprawić transfer ciepła, oszczędzać energię i zwiększyć wydajność. Jednocześnie powietrze jest usuwane w czasie w celu utrzymania wydajności procesu, który jest kluczowy dla kontroli temperatury, wyprodukowania jednolitych i poprawy jakości produktu. Zmniejsz koszty korozji i konserwacji. Przyspieszenie prędkości uruchamiania systemu i minimalizacja zużycia uruchamiania ma kluczowe znaczenie dla opróżnienia dużych przestrzennych systemów ogrzewania pary.

Zawór wydechowy w systemie pary najlepiej jest zainstalować na końcu rurociągu, martwy narożnik sprzętu lub obszar retencji sprzętu do wymiany ciepła, który sprzyja gromadzeniu się i eliminacji gazów niekondensowalnych. Ręczny zawór kulkowy powinien być zainstalowany przed termostatycznym zaworem wydechowym, aby nie można było zatrzymać pary podczas konserwacji zaworu wydechowego. Po zamknięciu układu pary zawór wydechowy jest otwarty. Jeśli przepływ powietrza musi zostać wyizolowany ze świata zewnętrznego podczas wyłączania, przed zaworem wydechowym można zainstalować mały zawór zwrotny miękkiego zrzutu.