Każdy produkt będzie miał pewne parametry. Główne wskaźniki parametrów kotłów parowych obejmują głównie zdolność produkcyjną wytwornicy pary, ciśnienie pary, temperaturę pary, temperaturę zasilania i odprowadzania wody itp. Główne wskaźniki parametrów różnych modeli i typów kotłów parowych również będą się różnić. Następnie Nobeth zabiera wszystkich do zrozumienia podstawowych parametrów kotłów parowych.
Wydajność parowania:Ilość pary wytwarzanej przez kocioł na godzinę nazywana jest wydajnością parowania t/h, oznaczoną symbolem D. Istnieją trzy rodzaje wydajności parowania kotła: znamionowa wydajność parowania, maksymalna wydajność parowania i ekonomiczna wydajność parowania.
Znamionowa wydajność parowania:Wartość podana na tabliczce znamionowej kotła wskazuje wydajność parowania wytwarzaną w ciągu godziny przez kocioł na oryginalnie zaprojektowanym paliwie i pracujący nieprzerwanie przez długi czas przy pierwotnie zaprojektowanym ciśnieniu i temperaturze roboczej.
Maksymalna wydajność parowania:Wskazuje maksymalną ilość pary wytwarzanej przez kocioł na godzinę podczas rzeczywistej pracy. W tym czasie wydajność kotła ulegnie zmniejszeniu, dlatego należy unikać długotrwałej pracy na maksymalnej wydajności parowania.
Ekonomiczna wydajność parowania:Gdy kocioł pracuje w trybie ciągłym, wydajność parowania w momencie osiągnięcia najwyższego poziomu sprawności nazywana jest ekonomiczną wydajnością parowania, która zazwyczaj wynosi około 80% maksymalnej wydajności parowania. Ciśnienie: Jednostką ciśnienia w Międzynarodowym Układzie Jednostek Miar jest Newton na metr kwadratowy (N/cmi'), reprezentowany przez symbol pa, zwany w skrócie „Paskal” lub w skrócie „Pa”.
Definicja:Ciśnienie wytworzone przez siłę 1N równomiernie rozłożoną na powierzchni 1cm2.
1 Newton odpowiada masie 0,102 kg i 0,204 funta, a 1 kg równa się 9,8 Newtona.
Powszechnie stosowaną jednostką ciśnienia w kotłach jest megapaskal (Mpa), co oznacza milion paskali, 1Mpa=1000kpa=1000000pa
W inżynierii ciśnienie atmosferyczne projektu jest często zapisywane w przybliżeniu jako 0,098 MPa;
Jedno standardowe ciśnienie atmosferyczne jest w przybliżeniu zapisywane jako 0,1 MPa
Ciśnienie bezwzględne i ciśnienie względne:Ciśnienie średnie wyższe od ciśnienia atmosferycznego nazywa się ciśnieniem dodatnim, a ciśnienie średnie niższe od ciśnienia atmosferycznego nazywa się ciśnieniem podciśnieniowym. Ciśnienie dzieli się na ciśnienie bezwzględne i ciśnienie względne zgodnie z różnymi normami ciśnienia. Ciśnienie bezwzględne odnosi się do ciśnienia obliczonego od punktu początkowego, gdy w zbiorniku nie ma żadnego ciśnienia, rejestrowanego jako P; natomiast ciśnienie manometryczne odnosi się do ciśnienia obliczonego na podstawie ciśnienia atmosferycznego jako punktu początkowego i rejestrowanego jako Pb. Zatem ciśnienie manometryczne odnosi się do ciśnienia powyżej lub poniżej ciśnienia atmosferycznego. Powyższa zależność ciśnienia to: ciśnienie bezwzględne Pj = ciśnienie atmosferyczne Pa + ciśnienie względne Pb.
Temperatura:Jest to wielkość fizyczna wyrażająca wysoką i niską temperaturę obiektu. Z mikroskopowego punktu widzenia jest to wielkość opisująca intensywność ruchu termicznego cząsteczek obiektu. Ciepło właściwe obiektu: Ciepło właściwe odnosi się do ciepła pochłoniętego (lub uwolnionego), gdy temperatura jednostki masy substancji wzrasta (lub spada) o 1°C.
Para wodna:Kocioł to urządzenie wytwarzające parę wodną. W warunkach stałego ciśnienia woda jest podgrzewana w bojlerze w celu wytworzenia pary wodnej, która zazwyczaj przechodzi przez następujące trzy etapy.
Etap podgrzewania wody:Woda doprowadzona do kotła o określonej temperaturze jest podgrzewana w kotle pod stałym ciśnieniem. Kiedy temperatura wzrośnie do określonej wartości, woda zaczyna wrzeć. Temperatura wrzenia wody nazywana jest temperaturą nasycenia, a odpowiadające jej ciśnienie nazywa się temperaturą nasycenia. ciśnienie nasycenia. Istnieje zgodność jeden do jednego między temperaturą nasycenia a ciśnieniem nasycenia, to znaczy jedna temperatura nasycenia odpowiada jednemu ciśnieniu nasycenia. Im wyższa temperatura nasycenia, tym wyższe odpowiednie ciśnienie nasycenia.
Wytwarzanie pary nasyconej:Gdy woda zostanie podgrzana do temperatury nasycenia, jeśli ogrzewanie będzie kontynuowane pod stałym ciśnieniem, nasycona woda będzie nadal wytwarzać parę nasyconą. Ilość pary będzie wzrastać, a ilość wody będzie maleć, aż do całkowitego odparowania. Podczas całego procesu jego temperatura pozostaje niezmieniona.
Utajone ciepło parowania:Ciepło potrzebne do ogrzania 1 kg nasyconej wody pod stałym ciśnieniem aż do całkowitego odparowania w parę nasyconą o tej samej temperaturze lub ciepło uwolnione w wyniku skroplenia tej pary nasyconej do postaci nasyconej wody o tej samej temperaturze nazywa się ciepłem utajonym parowania. Utajone ciepło parowania zmienia się wraz ze zmianą ciśnienia nasycenia. Im wyższe ciśnienie nasycenia, tym mniejsze utajone ciepło parowania.
Wytwarzanie pary przegrzanej:Gdy sucha para nasycona jest nadal podgrzewana pod stałym ciśnieniem, temperatura pary wzrasta i przekracza temperaturę nasycenia. Taka para nazywana jest parą przegrzaną.
Powyżej przedstawiono kilka podstawowych parametrów i terminologii kotłów parowych, które można wykorzystać przy wyborze produktów.
Czas publikacji: 24 listopada 2023 r
